NL
EU
BE
DK
DE
ES
FR
AT
IT
Bel ons
088 247 5610
Wij bellen je graag op een tijd die jou goed uitkomt en kijken graag samen naar een passende oplossing om je locatie te beveiligingen. Vul hieronder je gegevens in.
Wij adviseren je graag over de mogelijkheden en maken geheel vrijblijvend een offerte voor je op. Laat je gegevens achter en we nemen contact met je op wanneer het jou het beste uitkomt.
Dobberend op een luchtbedje in de Middellandse Zee maakt hij zijn keus. Pieter Kooi (36) begint op zijn 26ste voor zichzelf. Tien jaar later verovert hij de internationale markt en geeft hij een kerstspeech aan zijn honderd medewerkers. Tijd om terug te blikken en vooruit te kijken. Hoe begon het, wat is de schaduwkant van het succes en waar vaart Kooi naar toe? ‘Contact met mensen. Dat vind ik interessanter dan koeien.’
“Heel nuchter. Ze wisten wel dat ik ooit voor mezelf zou beginnen. Ik kom uit een ondernemersnest. Mijn vader was boer. Tot mijn vijftiende wilde ik ook veehouder worden. We waren thuis niet echt praters, maar later bleek ik een goede babbelaar te zijn. Ik adviseerde klanten in een gereedschapswinkel, bracht appelgebak bij vakantiegangers die in eerste instantie alleen koffie bestelden en ging langs bedrijven om printers te verkopen. Allemaal verschillende banen waarin ik contact had met mensen. Dat vond ik interessanter dan koeien. Uiteindelijk wilde ik op mijn eigen benen staan en zo ontstond Kooi Security.”
‘Ik had niet genoeg middelen en te weinig kennis. Ik kon het niet meer alleen.’
“Absoluut! Ik had een enorme drive om op mijn eigen manier en met een mooi product mensen blij te maken. De eerste drie jaren gebruikte ik om te pionieren. Met een team van twintig mensen leerden we de techniek van mobiele camerabewaking steeds beter kennen. In die tijd installeerde ik zelf nog de Units For Observation. Zo vloog ik met een collega naar Zuid-Afrika om een systeem aan te sluiten. Machtig! Ik hield graag de touwtjes in handen. Ik bepaalde bijvoorbeeld ook welke vrachtwagen het materiaal vervoerde. Na die fase kregen we een eigen meldkamer, ontstonden er afdelingen binnen het bedrijf, had ik meer verantwoordelijkheden en kwam ik uiteindelijk tot de conclusie dat ik het niet meer allemaal alleen kon. Ik had niet genoeg middelen en onvoldoende kennis.”
‘Als ik met bakjes afhaalchinees op de stoep stond, wisten mijn ouders hoe laat het was. Hij heeft weer geld nodig.’
“Het is het enige moment in tien jaar tijd dat ik letterlijk met mijn handen in het haar zat. Voorheen stond ik geregeld met bakjes afhaalchinees bij mijn ouders op de stoep en wisten zij al hoe laat het was: hij heeft weer geld nodig. Maar dit keer zou ik het niet redden met 50.000 euro. Ik wist het gewoon even niet meer. Het was zomer 2016. Europa uit de crisis. Kooi Security groeide met 20% per jaar, maar dat kon beter vond ik. Andere bedrijven vlogen mij voorbij en ik zag kansen in Nederland, Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Ik kon niet alles tegelijk en moest een cruciale keuze maken voor de toekomst: accepteer ik dat de markt om me heen sneller gaat dan ik of kies ik voor een stevige groeifase? Dat laatste zou betekenen dat ik een stukje van mezelf moest opofferen.”
‘Ik geef een groot deel van mijn zelfstandigheid op om het bedrijf te laten groeien.’
“Volg je hart, zei mijn vrouw Margot. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Op de Franse nationale feestdag 14-7-17 om 14.07 uur werd onze oudste dochter Elisa geboren. Een kwartier na dit magische moment kreeg ik telefoon. Een strateeg bood me een mooie deal aan voor de overname van Kooi Security. Ik heb hiervoor bedankt. Los van het feit dat hij zaken wilde doen op een dag waarvan hij wist dat mijn vrouw werd ingeleid: mijn bedrijf volledig verkopen, dat voelde niet goed. In die tijd omringde ik mij met een team financieel adviseurs. Na een pittig traject wilde ik verder met Bencis, een onafhankelijke investeringsmaatschappij. Ik was bereid om een groot deel van mijn zelfstandigheid op te geven om het bedrijf te laten groeien.”
‘Ik was gefrustreerd, emotioneel en vastberaden tegelijk.’
“Integendeel. Het ging bijna mis. Ook dat punt kan ik me goed herinneren. Lente 2018. We boekten met het gezin een hotel in Lemmer om van het skûtsjesilen te genieten. Vlak voor ik het water op ging, kreeg ik een telefoontje dat de deal waarschijnlijk niet rond zou komen. Ik werd overmand door een orkaan van gevoelens. Ik was gefrustreerd, emotioneel en vastberaden tegelijk. Het had me zo veel tijd en energie gekost om voor Bencis te kiezen, nu moest het niet op een ‘paar euro’ stuk lopen. Ik gaf mijn adviseur de opdracht om de deal, koste wat het kost, te sluiten. In volledige onwetendheid deed ik mijn telefoon uit en stapte ik op mijn skûtsje. Tijdens het varen liet ik al mijn gevoelens los. Tweeënhalf uur lang was ik onbereikbaar, we wonnen de wedstrijd en ik kwam weer aan wal.”
‘Ik mag weer pionieren, maar nu op internationaal niveau.’
“Ik had een aantal gemiste oproepen. Toen ik mijn adviseur terugbelde, gaf hij het verlossende woord: “Het is gelukt!” Ik ging letterlijk door mijn knieën. Wat een ontlading. Dubbele winst op één dag! Bencis brengt geld, kennis en expertise met zich mee waardoor ik na tien jaar weer helemaal opnieuw mag beginnen en dat voelt héérlijk. Ik kan weer pionieren, maar nu op internationaal niveau. Ik hoef geen mogelijkheden meer te laten liggen. We verstevigen onze positie in de Europese markt. Zowel in Duitsland als in Frankrijk openen we nieuwe meldkamers en meerdere lokale kantoren. Daarnaast zetten we kracht bij de groei in de UK. We oriënteren ons tevens op de groeikansen in Scandinavië en in Midden- en Zuid-Europa. Inmiddels hebben we een voltallige, vierkoppige directie waar ik ontzettend veel steun aan heb. Ik hoef het niet meer allemaal alleen te doen.”
‘Voor het eerst in tien jaar tijd heb ik twee weken vrij genomen.’
“Dat zijn er meerdere. De laatste drie moeilijke jaren waren tegelijkertijd ook de mooiste, omdat ze me nieuwe inzichten gaven. Vooral over mezelf. Ik moet leren om meer los te laten, mensen verantwoordelijkheden te geven en het vertrouwen naar ze uitstralen. Op die manier kan ik zelf ook meer genieten van het bedrijf en de balans tussen werk en privé. Voor het eerst in tien jaar tijd ben ik twee weken vrij geweest met kerst. Dat smaakt naar meer. Oké, ik ben vier keer op kantoor geweest voor een bakje koffie, maar dat is voor mij niet werken. Het is ‘a way of life’. Ik geniet ervan om mijn concurrenten in het vizier te houden, mijn energie te stoppen in nieuwe ideeën en mensen te overtuigen van mijn plannen. Dat is mijn passie, het gaat vanzelf en het kost me totaal geen energie!”
‘Wie weet gun ik mezelf één pappadag in de week.’
“Met Bencis aan boord zijn we nu écht begonnen. In 2019 is de omzet met 65% gestegen ten opzichte van 2018. Dat is het driedubbele van wat we voorheen deden, dus ik ben blij dat ik die belangrijke keus voor het bedrijf heb gemaakt. Hierdoor kunnen we verder groeien en dat is voor mij een droom die uitkomt! Ik kijk niet heel ver vooruit. In de komende drie jaar ligt de focus op Europese expansie. Daar de leidende positie pakken. Naast de UFO’s, zetten we nu ook in op onze R.E.D., de Rising Early Detection. Dit zijn broeidetectiesystemen die de temperatuur van partijen broei- en brandgevoelige producten monitoren. Verder is intern nog een hoop te winnen. Ik wil een goede verhouding tussen jonge talenten en ervaren medewerkers. De juiste mensen op de juiste plek. Hopelijk gun ik mezelf meer ruimte om te relaxen. Wie weet maak ik een lange reis met mijn gezin door Azië, bezoeken we de Olympische Spelen in Japan of geef ik mezelf één pappadag in de week…”
‘Het nieuwe directieteam geeft mij tegengas. Ik wil geen jaknikkers.’
“Kooi Security is internationaal actief in ruim twintig Europese landen. We zijn van MKB-bedrijf gegroeid naar een professionele organisatie. Van twintig man naar een team van honderd mensen. In het begin hadden we het geluk dat één van de grootste windturbinebouwers ter wereld onze klant werd. We waaiden met hen mee naar het buitenland. Nu zoek ik zelf internationaal het geluk op en sluit ik daar strategische partnerschappen. Het succes is geen toeval meer. In het nieuwe directieteam zitten heren die het soms beter weten dan ik. Ze geven me tegengas en dat is geweldig. Ik wil geen jaknikkers. We hebben een Kooi Academy opgericht waar medewerkers aan de slag gaan met hun ambities. Ze worden gecoacht, er is bewust aandacht voor hun persoonlijke ontwikkeling. De ongeremde passie is voelbaar in het bedrijf en daar ben ik zeker trots op.”
‘Ik rijd elke dag met een big smile naar het werk.’
“Haha, we hebben een volwassen bedrijf, maar ik blijf jong van geest. Tuurlijk zijn er lastige vergaderingen, lopen de emoties soms hoog op en ligt er druk op het maken van moeilijke beslissingen. Maar in de wandelgangen is altijd ruimte voor een praatje en humor. Ik rijd elke dag met een big smile naar het werk. In mijn privéleven houdt het skûtsjesilen mij scherp en fris. Als het schip vaart, geniet ik van de schoonheid van het water en de natuur om me heen. Het is echt rustgevend. Ik haal ook veel kracht uit mijn gezin. Wanneer ik die lachende, blije koppies zie als ik thuiskom, voel ik mij gelukkig. Daar doe je het uiteindelijk voor. Ik voel me nog dezelfde, energieke jongen die op het luchtbedje in de Middellandse zee dobberde en ik hoop dat ik nog heel lang mag genieten van ons mooie bedrijf!”
